Honderden namen op een lint
daar staat de naam ook van mijn kind
een naam en een onpeilbaar leed
mijn kind dat nergens meer van weet
zo veelbelovend en zo jong
maar toen heeft iemand haar vermoord
haar mond is stom en ook haar tong
daarom voer ik voor haar het woord
in Ommen wordt een stem gehoord
voor allen weggerukt door moord
opdat zij leven in ons hart
hun stem wordt nimmermeer gehoord
omdat zij allen zijn vermoord
en toch – zij leven in ons hart
Paul Kuiper
************************************************************************
In dit eeuwenoud gebouw
zitten wij hier, vol van rouw.
Hoeveel tranen zijn vergoten?
Eerder zeeën vol dan sloten.
Alles draait hier om één woord:
vermoord, vermoord, vermoord.
Vele levens zijn verstild,
maar wie had dat ooit gewild?
Wij zijn één in ons verdriet,
maar ik was hier liever niet.
Was mijn kind nog maar in leven!
Liever was ik thuis gebleven
maar mijn kind – dat is er niet
en hier deel ik mijn verdriet
Paul Kuiper
*************************************************************
Om wie er niet meer is
zijn wij hier bij elkaar
dit levensgroot gemis
het is maar al te waar
Om wie er niet meer zijn
zijn wij hier nu bijeen
wij delen hier de pijn
zijn niet meer zo alleen
Zo denken wij elk jaar:
ach, was het maar niet waar
en toch duurt dit maar even
want wij zijn blijven leven
zo steunen wij elkaar
Paul Kuiper
***********************************************************************
Een muur van steen
Vol lieve namen
Staat hartverscheurend
Om ons heen
Van al die namen
Telt maar één:
Ons kind – ons lieve kind
Maar al die lieve
mensen samen
staan hartverwarmend
om ons heen
Paul Kuiper
****************************************************************************
Als kinderen dansen
dan is dat een droom
een leven vol kansen
ziehier ‘Coming home’
‘My home is my castle’
gevleugeld dit woord
maar wat een gebazel
als je kind is vermoord
Ze gingen op weg
vol blijde verwachting
maar kwamen niet terug
onderweg was een slachting
Een prachtige donderdag
een goedgeplande reis
werd een nacht zonder dag
en hun kist was Maleis
Zal de zon ooit nog schijnen
waar de dood overwint,
waar geliefden verdwijnen
waar je treurt om je kind?
Dan toch blijven dromen
van dansende kinderen
van thuis kunnen komen
en tranen die minderen.
Paul Kuiper