20-03-1984  03-08-2018

 

 

 

 

 

 

 

 

Henk Veldsink

 

Wie is Henk Veldsink?
Henk Veldsink was mijn oudste zoon, goed ontwikkeld, zeer sociaal, iemand bij wie de zorgen van de ander steeds voor gaan op die van hemzelf.
Getrouwd met Tineke en vader van Erwin en Leon.
Henk Veldsink was 34 jaar toen zijn leven bruut werd beëindigt. Doodgestoken door iemand waarvoor hij herhaaldelijk door het vuur was gegaan en zelfs uiteindelijk financieel in de problemen was geraakt.

Hoe zijn positieve eigenschappen hem in moeilijkheden brachten zal ik hier proberen toe te lichten…….
Bij hem in de buurt kwam een gezinnetje wonen waar Henk en zijn gezin al snel bevriend mee raakte en een deel van zijn leven was geworden. Samen barbecuen, uitgaan, enz enz….. en omdat het bevriende gezin financieel het wat minder had betaalde Henk 99% wat dit allemaal koste want iedereen waar Henk zich fijn bij voelde daar had hij alles voor over. Zelfs toen dit zover ging dat er bijna wekelijks gestapt moest worden door de vrouw van dit gezin waar Henk maar al te graag in mee ging en natuurlijk voor de gemaakte kosten op draaide. Ook moest er tot 2 maal toe een andere auto komen welke Henk ook betaalde en met regelmaat voor alle bijkomende kosten opdraaide zoals tanken en reparaties.
De zorgen van de ander gaan steeds voor. Dat dit door zijn omgeving en naaste familie argwanend werd bekeken vind hij maar vreemd en hij werd zonder dit zelf te beseffen de persoonlijke melkkoe van deze mensen.
Als uiteindelijk Henk doorkrijgt hoe zijn positieve eigenschappen hem in moeilijkheden brachten en zijn eigen gezin en huwelijk hier onder leed tot inkeer komt en de keuze maakt om per direct hiermee te stoppen dan breekt de pleuris uit.
Ernstige bedreigingen en scheldpartijen naar hem en zijn gezin zowel persoonlijk als via Snapchat en WhatsApp, ruiten er uitgegooid en opnieuw bedreigingen meestal omdat de zogenaamde “vrienden” bezopen waren en door een geestelijke stoornis elk contact tot de werkelijkheid verloren zijn. Dat Henk niet meer komt vinden ze heel erg want nu kan er niet meer gratis gestapt en gezopen worden en de maandelijkse tripjes naar Zoetermeer worden niet meer gefinancierd. Uiteindelijk weet Henk zijn eigen leven en huwelijk weer op de rails te krijgen tot enorme ergernis van het parasiterende koppel welke er nog steeds alles aan doet om dit te dwarsbomen doormiddel van dagelijkse bedreigingen en scheld kanonnades gericht aan Henk en Tineke want ze kunnen hun extravagante levensstijl niet zelfstandig financieren.
Als donderdagnacht Henk besluit hier wat van te gaan zeggen en als hij aanbelt word hij zonder enige terughoudendheid neergestoken door de op dat moment bezopen heer des huizes.
Hij is door deze verschrikkelijke daad in het bijzijn van zijn vrouw Tineke, mijzelf en enkele toegesnelde buurtbewoners gestorven op de stoep voor de huisdeur.
Deze aanblik zal ik nooit vergeten.

Henk sorry maar ik wou dat ik je had kunnen helpen en dat je mij had overleefd en ooit van ouderdom was gestorven. Altijd heb jij een speciaal plekje in mijn hart alsook in dat van je moeder en de rest van mijn gezin en jou verdere familie en echte vrienden.
Nooit zal ik en de anderen je vergeten, altijd blijf je bij ons.
Ik heb dit huilend opgeschreven want jij bent voor mij nog steeds mijn kleine jongen en vooral onmisbaar, ik ga daarom kapot van verdriet.
Rust zacht lieve jongen van mij.

Je pa. Of zoals jij altijd zei “die ouwe”