Gedichten Wil Berends

Niet te geloven.
Tien jaren dit verbond , dat door geweld ontstond.
Het dodental stijgt door alle tijden heen.
Vele namen staan op het lint,
Zie: de naam van mijn kind.
In die vervlogen jaren
Raken velen het vertrouwen kwijt, ten spijt.
Niemand voelt meer innerlijke pijn
dan ouders die een kind verloren zijn.
Geen dag meer met invulling van dit leven.
Laat daarom weten van hun ‘bestaan’.
Niets kan het tij meer keren,
Het gemis dat blijft, door wat mijn kind is aan gedaan.
Elke dag staan even mijn gedachten stil,
Omdat ik mijn kind ontmoeten wil.
Gedachten die spreken voor zich.
Het is Dood – Zonde,
Waarom zijn leven werd verlicht.
Als ouder zoek je naar recht en gerechtigheid.
Grenzen worden overschreden door menig wanbeleid.
Vertrouwen is: zoeken naar mensen om je heen .
Die je willen helpen, dit verlies overleef je niet alleen!
De vereniging bied een stille kracht,,
Het vertrouwen weer te winnen.
Wankel in tijden voorheen
Hielp mij V.O.V.K weer op de been.
Lees het boek: ‘Waarom nou jij?

Lees verder…




Gedicht Yvon

Liefste, waar ben je, waar blijf je nou?
Wordt wakker, kom alsjeblieft terug.
Je weet toch dat ik zielsveel van je hou.
Dit kan niet, onze tijd ging veel te vlug.
Had ik verdriet, was jij mijn troost.
Was ik blij, was jij dat met mij.
Had ik geluk, zei jij snel proost.
Deed jij gek, kwam ik niet meer bij.
Geen tijd genoeg om te verwoorden, wat ik voor je voel.
Geen inkt genoeg om te beschrijven, hoe pijnlijk de leegte is.
Alleen jij kan begrijpen, wat ik nu echt voel.
Ik kan niet eens goed uitten, hoe erg ik je mis.
Liefste, wanneer kan ik je terug verwachten?
Mijn emoties vechten tegen mijn verstand.
Niets kan mijn gemis naar jouw verzachten.
Ik kom je ooit weer tegen, op de plek waar jij nu bent beland.
Liefste, jij was mijn steun, mijn alles, mijn heerlijke vent.
Rust zacht, in harmonie en vrede.
Ik heb je voor eeuwig in mijn hart gesloten, waar je ook bent.
Jouw einde was onmenselijk, zinloos en zonder rede.

Yvon

Lees verder…




Gedichten Jacques en Wanda Beemsterboer

Daar ga je dan
Vliegend op de vleugels van de wind
Ik weet dat je zo vliegen kan
En jij je plek wel vindt
Maar intussen is het zuur
Zo leeg als het hier voelt
Nog maar twee fietsen in de schuur
Een hete zomer afgekoeld
Al die lege blikken
Gevoelens van voorbij
Mijn ziel die zit te wrikken
Mijn meisje is van MIJ
Tranen blijven stromen
Er komt geen einde aan
’t Waarom, dat blijft maar komen
Waarom moest jij toch gaan.
Je bent zo’n lieve meid
Zo’n mooie jonge vrouw
Het was nog niet jouw tijd
Ik weet dat j’ dat niet wou
Je was nog lang niet klaar
Zo heel veel nog te doen
Maar een ding is heel zwaar
Er is geen terug naar toen
Rust nu maar lieve schat
Wees een engeltje daarboven
En indien nodig help ons wat
Dat moet je me beloven
Ik dek je toe met zachte kussen
En laat je nu maar gaan
Ik huil in stilte en intussen
Droog jij bij mij m’n traan
Vlieg maar naar de hemel toe
Zoek je wolkje daar maar op
Ik ga door,

Lees verder…




Gedicht Irene Roos

Geboren worden baby’s
Baby’s worden peuters
Peuters worden kleuters
Kleuters worden jongeren
Jongeren worden tieners
Tieners worden mensen
Mensen worden volwassen
Volwassen mannen en vrouwen
Vrouwen en mannen ontdekken liefde
Liefde, verloven, huwen, echtparen
Echtparen, gehuwde mannen en vrouwen
Vrouwen worden moeders en mannen vaders
Vaders en moeders, gezinnen met kinderen
Kinderen, het geluk en de trots van ouders
Ouders van volwassen kinderen, vaders en moeders
Moeders worden oma’s en vaders worden opa’s
Opa’s en oma’s van de kinderen van hun kinderen
Kinderen en kleinkinderen van ouders en grootouders
Grootouders worden ouder en ouder tot de laatste dag
De laatste dag van hun leven, hun cirkel is dan rond.
Zo had ook onze cirkel moeten zijn.
Irene

Lees verder…




Gedicht Angelique

Leroy, onze schat,

Door messteken om het leven gebracht.
17 jaar nog maar,
Met het leven nog lang niet klaar!
Al het gemis en verdriet,
Er is bijna niemand die dat ziet.
Maar iedere dag is een strijd,
Want wij zijn jou voorgoed kwijt.
De dader liep binnen 4 jaar alweer op straat,
En dat maakt ons ZO kwaad!!!
Is dat gerechtigheid?
Wij missen jou groei naar volwassenheid.
Er zijn nog zoveel vragen,
Die blijven maar knagen.
Maar eens,eens komt de dag,
Dat ik je weer ontmoeten mag.
En tot die dag gekomen is,
Zal ik moeten omgaan met dit grote gemis.

Lees verder…