Gedicht Jeffry Ulrich

Als de wind is zij
Heerser over mijn hart,
En in de kracht van haar beweging
Zweef ik op de liefde van haar basis
Dwarrelend over verschillende plaatsen.
Als de zee is zij
Diep als mijn emoties,
En tijdens de uitspatting van haar macht
Drijf ik op de golven van haar wijsheid
Verdrinkend in haar gestuurde vrijheid
Als de natuur is zij
Vergroeid in mijn ziel,
En in de takken van haar wortels
Groei ik vanuit de grond van haar bestaan
Volbloeiend tot aan de dag van mijn vergaan
Als de seizoenen is zij
Veranderlijk als mijn visie,
En in de kou van haar angsten
Smelt ik in de zachtheid van haar moed
Doorstromend in haar aderen gewroet
Als de zon is zij
Stralend als mijn ogen,
En in de warmte van haar glorie
Verblind ik in het licht van haar visualisme
Verblijd tijdens de ondergang van haar egoïsme
Als het leven is zij
Vergankelijk als mij,
En in de regelmaat van haar ademhaling
Vergeet ik de tastbaarheid van haar continuïteit
Geheimelijk bewonder ik haar standvaste onzekerheid

Jeffry

Lees verder…




Gedicht Lucinda van de Ven

Toen jij er nog was 

Kon ik maar terug
naar toen je er nog was

Heb ik je wel gezegd
hoeveel ik van je hou,
toen je er nog was

Wist je wel
hoe belangrijk je voor me bent,
toen je er nog was

Het is net gisteren dat je me belde,
toen je er nog was

Dat je zei hoe waardevol ik voor je ben,
toen je er nog was

Jouw liefde voor mij
besefte ik onvoldoende,
toen je er nog was

Weet je wel
hoe bijzonder je bent,
toen je er nog was

Jouw liefde ademt in ons door,
nu jij er niet meer bent

Lees verder…




Gedicht Jack Keijzer

Nu

Nù kom ik thuis, je bent er niet
Nù wens ik je prettige Kerst, gelukkig Nieuwjaar, die woorden hoor je niet
Nù zit ik aan tafel, gedekt voor drie in plaats van vier
Je bent dààr, niet meer hier

Nù zit ik in mijn kamer en kijk je aan
Nù denk ik “ wanneer zie ik je weer staan?”
Nù weet ik hoeveel ik naar jou verlang
Ooit ga ik je zien, al duurt het nog zo lang.

Het verlangen naar jou is groot ook al zie je dat misschien niet
In mijn binnenste binnen heeft papa heel veel verdriet
Dan, door de tranen heen, kijkend in het zonnelicht
Zie ik plots een gezicht; jouw gezicht

Als een phoenix die verrijst uit zijn as
Zie ik jou…………mijn eigen lieve, lieve Pas
Ik denk aan 2007, Koninginnedag
En raak van slag.

Ik wil je aanraken
Van dichtbij weer meemaken
Ik zie in jou berusting en dat je weer lacht
Ik weet èèn ding zeker: dat jij geduldig weer op papa, mama en later ook op Remy wacht

Lees verder…




Gedicht Martin Roos

De natuur,

Wat is echt, wat is puur?
Zie om je heen, het is de natuur.
De natuur met al die onverklaarbare kracht.
Waarom geloven in God of koning met macht?
Goed en kwaad, goddelijkheid zit tussen eigen oren.
Waarom willen mensen dit niet weten of horen?

Wat is echt, wat is puur?
Zie om je heen, het is de natuur.
Groeien, bloeien, leven, sterven, alles is een feit.
Waarom een heer, een onzichtbare goddelijkheid?
De natuur staat niet toe, dat mislukkingen blijven leven.
Het is de mens, die de onmens hun daden vergeven.

Wat is echt, wat is puur?
Zie om je heen, het is de natuur.
Het is de onmens, die zich voelt boven alles verheven.
De natuur, zal hij verspilling, onmenselijkheid vergeven?
Minachting, misbruik, zelfverrijking en honger naar macht,
het is toch de natuur, altijd de sterkste, die het laatst lacht!

Wat is echt, wat is puur?
Zie om je heen, het is de natuur.
Het is de onmens die met schijnheiligheid, bedrog en preken
de onschuldige doen volgen, door hun woorden bezweken.

Lees verder…




Gedicht Youp van ’t Hek

Vermoorde onschuld

Je mag je kind niet overleven

Ik geef toe: dat is geen wet

Maar je mag er wel naar streven

Zelfs om vragen in gebed

Je leert het lopen, leert het fietsen

Leert het loeren naar gevaar

En je zingt lang zal ze leven

Ja dat zing je, ieder jaar

Je mag je kind niet overleven

Maar te vaak gebeurt dat toch In de krant staat dan geschreven

Over dat meisje of dat joch

Juist die auto of die zeiltocht

Juist dat ene ongeluk

Maakt je leven onherstelbaar

Ja echt onherstelbaar stuk

Dat is nog net te aanvaarden

Daarmee ga je nog akkoord

Maar wat niemand kan bevatten

Als je onschuld is vermoord

Je moet door en je moet verder

Verdwaald, verdoofd, gestoord

Maar het is niet te bevatten

Dat je onschuld is vermoord

Het was een doodgewone ruzie

In een doodgewone klas

Over doodgewone feesten

Of een donkerblauwe jas

En die doodgewone ruzie

Uitgevochten na de les

Waarom liep hij uit de klauwen?

Lees verder…