Ik mis je zoals nooit tevoren.
Hoewel, ik miste je altijd,
als ik je niet kon zien of horen,
ik miste je aanwezigheid.
Ook als je niets zei was je er.
En als je sliep was je nog bezig.
in mijn nabijheid, niet te ver;
ik kon je zien, je was aanwezig,
Maar nu je weg bent, uit het oog,
uit wat ik ruik, en uit mijn oren,
voel ik mij gaandeweg verloren.
Want het bestaan, als monoloog,
is een ontkleurde regenboog:
een leven zonder toebehoren.
Joke Kranenburg
Al wat ik doe
Doe ik voor jou
Ik laat mij niet verhinderen
Vecht voor nog wat recht
Voor jou, mij, en ook je kinderen
Je blijft mijn allerliefste schat
Ook na jouw dood blijf ik jouw vrouw
Omdat onze liefde na blijft zinderen
Help me, nu ik zo ziek geworden ben
Wacht me straks met warme armen op
misschien in donkere oorden
maar ik hoop dat jij mij wilt zeggen dat
al is het zonder woorden
ik hou ook nog steeds van jou
ik zal je helpen … dus kop op!