Dagen zonder jou

Er zijn dagen
Dat ze vragen
hoe het gaat en wat je doet
Er zijn dagen
Dat je antwoordt
ze bedoelen het zo goed

Er zijn dagen
Die vervagen
Niks gebeurt en niks gedaan
Er zijn dagen
Met een glimlach
Die heel even mag bestaan

Er zijn dagen
Van gedachten
Aan een dader of aan God
Er zijn dagen
Zonder reden
Wat niet stuk is moet kapot

Er zijn dagen
Vol van krachten
Uit het diepste van je ziel
Er zijn dagen
Dat je trots bent:
dat je wankelt maar niet viel

Er zijn dagen
Van verzuchten
Wie hij was en wat zij kon
Er zijn dagen
Grauw en donker
de herinnering aan zon

Er zijn dagen
Dat die luchten
breken voor een flardje blauw
Er zijn dagen
Dat je weet
er zijn geen dagen zonder jou

er zijn geen dagen zonder jou

Dolf Jansen

Lees verder…

Het verdriet en de pijn achtervolgen me
Als een schaduw in de volle zon
Het is niet te omzeilen
Het blijft de grote vraag “waarom”
Het zijn mijn emoties die mijn leven bepalen
De ene dag goed, de andere slecht
Ik moet ermee leren leven
Met vallen en opstaan, is het leven zo echt?
Als een vrolijke meid genoot ik van het leven
Ik zag geen pijn en wilde geen verdriet
Ik maakte me zorgen om de kleine dingen
Grotere zorgen waren er niet
Inééns moest ik volwassen worden
En viel ik in een groot zwart gat
Hoge bergen hebben ook diepe dalen
Maar ik wist niet half hoe laag ik zat
Totaal vernietigd
Helemaal aan de grond
Door het kwade in de mens
Ik wist niet dat dít bestond
Totaal verbijsterd en van slag
Hoe kon ik nog leven?
Ik was mezelf niet meer
En dacht het niet écht te beleven
De dagen werden maanden
De maanden werden jaren
En nu weet ik
Dit verdriet zal nooit verjaren
Het achtervolgt me
Mijn leven gaat nóóit meer over rozen
Maar dat heb ik ervoor over
In het diepste dal heb ik daarvoor gekozen
Om te vechten voor mezelf
Ik móet dit leven leven
En wanneer ik dan toch moet gaan
Zal ik me weer bij jou begeven……
Want jij zal op mij wachten
In dit leven was geen tijd voor afscheid
Des te meer reden
Om aan te nemen,

Lees verder…

Wees bedachtzaam op uw woorden.
Besef hoe gauw u harten breekt.
hun kracht kan veel gevoel vermoorden.
De tong blijkt als een snijdend zwaard,
dat met venijn diep kan doorsteken.
Die weet dat hij het hart bezwaart,
en harte deuren zal doorbreken.
Wie door frustraties wonden slaat,
door bitterheid of wrok gedreven.
Weet niet waarom het werkelijk gaat,
en wat de waarde is van ’t leven.
Waar geen begrip en liefde heerst,
en geen geduld om echt te horen.
Maar slechts het kwade overheerst,
hem blijkt slechts weinig goeds beschoren.
Maar wie de liefde binnenlaat,
legt ’t fundament om op te bouwen.
Waarop de liefdewoning staat,
die onze ogen dan aanschouwen.
Met haat en wrok kan men niets winnen.
die holt ons uit en vreet ons aan.
Maar wie met liefde zal beginnen,
doet op de juiste wegen gaan.

Eveline

Lees verder…

Pas op mijn kind, kijk uit waar je loopt.
Pas op mijn kind, weet wat je wenst en waar je op hoopt.
Pas op mijn kind, kijk uit naar jouw toekomstigheid.
Pas op mijn kind, ik wil jou niet kwijt.

Dat was wat jij constant riep mijn mam.
Dat was waar jij voor waarschuwde, soms schreeuwde moord en brand.
Dat was waar jij bang voor was, om ons te verliezen mam.
Dat was wat er gebeurde, wat gebeurde er dan?

15 april 2012 een zwarte bladzijde in ons leven
Iemand vond jou dood in je huisje, je had er al drie dagen gelegen.
Doodgestoken door een idioot, een junk een malloot.
75 messteken waren nodig, vond hij, hebben jou gedood.

Dat was wat jij constant riep mam.
Dat was waar jij voor waarschuwde, schreeuwend moord en brand.
Dat was waar jij bang voor was, om te verliezen mam.
Dat was wat er gebeurde, wat gebeurde er dan?

12 april 2012, drie dagen voordat we jou vonden.
Is de datum dat die junk jou in je eigen huisje verwonde.
Doodgestoken door een idioot,

Lees verder…

Honderden namen op een lint
daar staat de naam ook van mijn kind
een naam en een onpeilbaar leed
mijn kind dat nergens meer van weet

zo veelbelovend en zo jong
maar toen heeft iemand haar vermoord
haar mond is stom en ook haar tong
daarom voer ik voor haar het woord

in Ommen wordt een stem gehoord
voor allen weggerukt door moord
opdat zij leven in ons hart

hun stem wordt nimmermeer gehoord
omdat zij allen zijn vermoord
en toch – zij leven in ons hart

 

Paul Kuiper

************************************************************************

In dit eeuwenoud gebouw
zitten wij hier, vol van rouw.
Hoeveel tranen zijn vergoten?
Eerder zeeën vol dan sloten.

Alles draait hier om één woord:
vermoord, vermoord, vermoord.
Vele levens zijn verstild,
maar wie had dat ooit gewild?

Wij zijn één in ons verdriet,
maar ik was hier liever niet.
Was mijn kind nog maar in leven!

Liever was ik thuis gebleven
maar mijn kind – dat is er niet
en hier deel ik mijn verdriet

 

Lees verder…