Daar ga je dan
Vliegend op de vleugels van de wind
Ik weet dat je zo vliegen kan
En jij je plek wel vindt
Maar intussen is het zuur
Zo leeg als het hier voelt
Nog maar twee fietsen in de schuur
Een hete zomer afgekoeld
Al die lege blikken
Gevoelens van voorbij
Mijn ziel die zit te wrikken
Mijn meisje is van MIJ
Tranen blijven stromen
Er komt geen einde aan
’t Waarom, dat blijft maar komen
Waarom moest jij toch gaan.
Je bent zo’n lieve meid
Zo’n mooie jonge vrouw
Het was nog niet jouw tijd
Ik weet dat j’ dat niet wou
Je was nog lang niet klaar
Zo heel veel nog te doen
Maar een ding is heel zwaar
Er is geen terug naar toen
Rust nu maar lieve schat
Wees een engeltje daarboven
En indien nodig help ons wat
Dat moet je me beloven
Ik dek je toe met zachte kussen
En laat je nu maar gaan
Ik huil in stilte en intussen
Droog jij bij mij m’n traan
Vlieg maar naar de hemel toe
Zoek je wolkje daar maar op
Ik ga door, maar ‘k weet niet hoe
Voordat ik hier ook stop
‘k Blijf altijd aan je denken
Hoe je was en wat je deed
Voor altijd in mijn hart
Ik weet dat jij dat weet
Je pappie
********************************************************************************
Hoor je stem nog in de wind
En langs de volle wegen
Een geluid dat ik zo prachtig vind
Ik hoor je in de regen
Plots krijst een meeuw
Tegen beukende golven
Een emotie die het wint
Onder tranen bedolven
De gedachte aan jou
Mijn onmog’lijke wens
Als een rag in de dauw
Zo echt, zo intens
We moeten je missen
Het zal wel zo zijn
In wateren zwemmen vissen
Door mijn bloed kruipt de pijn
Jou ooit weer te zien
Nog ver van het heden
In omarming te kijken
Naar een gelukkig verleden
van Pap voor Nadine
*******************************************************************************
zo plots ging jij heen
vertrok zo alleen
geen dág kunnen zeggen
niets uit kunnen leggen
moest het zo lopen?
voor ons nu nog hopen
na die enorme klap
voor Jacq., Mam en Pap
door te kunnen gaan
weer stevig te staan
in dit gehavende leven
enkel nog te streven
samen te vechten
waarde te hechten
aan wat er over is
ondanks ’t gemis
het kalm verdragen
jaren en dagen
Pap
*******************************************************************************
Op een nacht vloeiden er allemaal woorden in mijn hoofd en dat heb ik voor je opgeschreven.
.
Mijn liefde voor jou is niet in woorden te vatten.
Mijn liefde voor jou gaat zo diep, dieper dan de zee, hoger dan de hemel, verder dan de maan.
Mijn hele lichaam schreeuwt, helse pijn.
Mijn mooie baby, mijn alles, mijn zonnestraal. Mijn positieve schitterende meisje.
.
Nog maar kort geleden waren we samen 4 dagen op vakantie in Zuid-Limburg.
Deze dagen waren zo warm, uren praten, winkelen, wandelen.
Alle gevoelens konden we bij elkaar kwijt, zoals altijd.
.
Altijd in mijn hart, mijn hart dat bloedt, zal blijven bloeden.
Ik hou zo verschrikkelijk veel van je Niene, mijn baby.
.
Ik kon je niet beschermen tegen dit kwaad. Onmacht. Kwelling.
Ik zal altijd altijd van je houden. Dat weet je. De band blijft. .
Je bent zo speciaal.
.
Ik zou met je mee willen vliegen naar boven. Dat kan niet.
‘Jacqueline, je zus waar ik ook zielsveel van houd, papa, opa en oma.
Ze kunnen niet zonder mij. Maar wij moeten door zonder jou.
Mijn lieve kleine meisje, mijn prachtige volwassen dochter, met je scherpe verstand.
Je had alles zo snel door, behalve hem.
Je liefdevolle karakter is je fataal geworden.
Ik huil, ik blijf huilen, mijn tranen kunnen een oceaan vormen.
We blijven verbonden, dag lieverd.
Je mama
Uitgesproken tijdens de uitvaartdienst op 7 december 2006